Op 13 juni werd het WK geopend in Brazilië. We hebben de psychoanalyticus gevraagd om uit te leggen wat voetbal voor mannen zo belangrijk is en wat er voor vrouwen over moet worden begrepen.
Op 13 juni werd het WK geopend in Brazilië. Wat is zo belangrijk voetbal voor mannen en wat er voor vrouwen over moet worden begrepen? Psychoanalytische psychotherapeut Svetlana Fedorova over voetbalmagie.
Op 13 juni begint het WK in Brazilië – een evenement dat fans over de hele wereld vier jaar hadden gewacht, en Russisch – maar liefst 12 (de laatste keer dat ons team zijn weg vond naar het laatste deel van Geen Erectie het meest prestigieuze toernooi terug in 2002). Wat verwachten mannen van een maand voetbalgevechten – en wat te verwachten vrouwen? Onze expert, psychoanalytische psychotherapeut Svetlana Fedorova denkt hierover na.
Emotie. Voetbal stelt de kijker in staat om veel van de helderste emoties te overleven. Dit is vreugde, teleurstelling en een complete val, en bijna een oriëntistisch genot wanneer je favoriete team een doel scoort. In het echte leven groeien we allemaal op met bescherming als we opgroeien. En helaas staan we onszelf niet toe om zulke alle -consumerende emoties te ervaren. En in sommige gevallen is dit gelukkig – omdat we het ook over agressieve emoties hebben: over woede, de wens om de vijand koste wat kost te verslaan. Dit alles geeft een man om voetbal te kijken.
Eenheid en identificatie. Veel studies tonen aan dat wanneer we iemand observeren, spiegelneuronen in onze hersenen worden geactiveerd. En in feite ervaren we dezelfde gevoelens als de persoon die we observeren. Dit betekent dat een voetbalfan zichzelf identificeert met spelers – met hun kracht en behendigheid, met het vermogen om met elkaar te communiceren. Dit is een heel belangrijk moment voor mannelijke identificatie. En niet minder belangrijk – eenheid, algemene ervaring beschikbaar in de menigte en vroeger – in het koor, in de kerk. Het helpt iedereen om zijn emotie – zelfs diep of zwaar – te verdelen met andere mensen door gebed, zingen of maart. Hetzelfde gebeurt met voetbalfans – vooral in het stadion, maar zelfs vóór de tv, al uit het zeer besef dat tientallen miljoenen mensen het spel samen met elk van hen bekijken.
Bezit. Volgens statistieken bezit de voetballer het hoofdspelitem – de bal – minder dan in een andere populaire sport: minder dan drie minuten in anderhalf uur. Het lijkt mij dat dit erg belangrijk is. We willen allemaal iets hebben, maar dat kunnen we niet altijd. In de psychoanalyse is er een concept van het werkingsprincipe van de realiteit. Op het eenvoudigste en meest onbeleefde niveau kan het als volgt worden verklaard: het kind wil zijn moeder bezitten, maar dat kan niet, omdat ze tot de vader is. En het principe van de realiteit is om dergelijke beperkingen te herkennen en op sommige andere manieren plezier te genieten. Dus in het voetbal is compleet bezit ook onmogelijk. Dit geeft een heel mooie symboliek. Omdat het geluk van bezit en extase van het doel alleen mogelijk is met de steun van andere mannen, teamgenoten en onder het wijs leiderschap van de vader-trainer. Een zeer correct en harmonieus beeld van de wereld, waarnaar in werkelijkheid, in werkelijkheid, heel ver.
Een spel. En ten slotte stelt voetbal een man in staat om gewoon een kind te zijn, om een verband te leggen met “I” van zijn kinderen. Met het “ik” dat helemaal niet verplicht is om constant serieus te zijn en verantwoordelijk te zijn voor het gezin, maar soms gewoon wil spelen. We staan onszelf te zelden toe om de verbeelding te bevrijden, om tenminste voor een korte tijd te vergeten over alle verdedigingen die ik heb genoemd. En dit is ook nodig.
Vrouw. Het meest verkeerde dat een vrouw kan doen, is jaloers zijn op haar man voor voetbal. In feite is ze daardoor jaloers op een man tot zijn verlangen, identificeer zich althans indirect met monsters van mannelijkheid, succes, misschien met sommige van zijn dromen. Met een mannelijke rol die op geen enkele manier verbonden is met deze vrouw. Over de taal van de psychoanalyse gesproken, een vrouw die mannelijke fascinatie voor voetbal wil voorkomen, krast in feite haar man op. Het onderdrukt daarin een hulpbron, waardoor hij kracht kan tekenen, zijn emoties kan uiten, dezelfde agressie tonen als het niet in de familie te laten zien – zelfs op een passieve manier. Natuurlijk zou het correct zijn om te proberen zijn man met zijn man te delen. Voor een vrouw, deze geweldige kans om zijn man beter te voelen, om te begrijpen hoe hij emotioneel kan reageren. Waar anders in het gebruikelijke leven om erachter te komen hoe hij kan schreeuwen, trillen, haar haar op zichzelf scheuren en bijna huilen? Toegegeven, je moet begrijpen dat een man misschien niet wil dat een vrouw betrokken is bij zijn voetbalervaringen. Hij kan dit territorium als puur mannelijk beschouwen en niet geïnteresseerd zijn in het delen van zijn emoties. Het hangt af van de persoonlijke geschiedenis: als een vrouw voor een man een aanvankelijk beperkend object is dat een taboe oplegt aan bepaalde geneugten en een uitdrukking van emoties, dan kan zo’n man gewoon niet ontspannen in haar aanwezigheid. Niet omdat de vrouw slecht is, maar omdat hij zich gewoon niet kan voorstellen dat je met een vrouw zich kunt geven aan emoties. Nou, misschien was zijn moeder te controlerend. Maar in dit geval is voetbal voor hem een manier om juridisch momenten van mannelijk geluk en eenheid te overleven zonder vrouwen. En het is beter om zo’n man met rust te laten en vervolgens met hem te verheugen of te transplay. Maar na de wedstrijd. Het is meestal gemakkelijk te begrijpen: u verheugt zich met een persoon en hij blijft zich verheugen – het betekent dat alles in orde is. En als je in de buurt gaat zitten, en het fronst, klemmen, dan is het beter om dat niet te doen.
Seks. En het laatste, maar ook een heel belangrijk punt. Het eisen van seksuele relaties van een man onmiddellijk na een voetbalwedstrijd kan verkeerd zijn. Want als we het over identificatie hebben, kan dit na een moeilijke match emotioneel worden uitgeput. Hoewel het ook afhangt van het resultaat van de wedstrijd. Het blijft dus alleen maar om ons team geluk te wensen.
Svetlana Fedorova, kandidaat van de Paris Psychoanalytic Society, leraar van de hogere school.